പുതിയ ആകാശവും പുതിയ ഭൂമിയും

                           വളരെ ആലോചിച്ചെടുത്ത തീരുമാനമാണ് . അവൾ  സ്വയം വിശ്വസിപ്പിച്ചു . വിവാഹത്തിൻറെ  കോലാഹലങ്ങൾ കേട്ടടങ്ങിയിട്ട്  ഇപ്പോൾ 6  - 7  മാസത്തോളം ആയിരിക്കുന്നു . എന്തുകൊണ്ടെന്നറിയില്ല  അയാളുമായി  ജീവിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും വീർപ്പുമുട്ടലുകളാണ് .    അത് എൻറെ കുഴപ്പമാണ് . എനിക്കയാളെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല  . എന്റെ സങ്കല്പ്പങ്ങളിലെ ഒരു ഭർത്താവല്ല ഡെന്നിസ് . ഒരുപാട് ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും പ്രാരാബ്ധങ്ങളും ഉള്ള ഒരു സാധാരണകാരൻ .  ഒരു  നല്ല മനസ്സിൻറെ ഉടമയാണ് അദ്ദേഹം .  എൻറെ  പഴയ പ്രണയവും   അറിഞ്ഞുവച്ചു തന്നെ എന്നെ സ്വീകരികാൻ തയാറായി . പൂർണമായി  സ്നേഹിക്കുന്നവരെയും  തൊടില്ല  എന്നും .
                                               ഞാൻ കരുതി  എല്ലാം ശരിയാകും എന്ന്  .  ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ  ഞാൻ സ്നേഹിച്ചുതുടങ്ങും എന്നും  .  ദിവസങ്ങൾ  മാസങ്ങളായി . തിരക്കിട്ട ജീവിതങ്ങൾക്കിടയിൽ  ഞങ്ങൾ സംസരിക്കാതായി  .  പിന്നെഒരിക്കൽ  ഒരു  സംശയം  ഒരിക്കലും  സാധിചിലെങ്കിലോ .    എന്റെ ജീവിതത്തെ പറ്റി എനിക്ക് ഒരിക്കലും ആവലാദി ഇല്ല .  ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷകളുമായി ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് വന്നയാളാണ് ഡെന്നിസ് .  ഞാൻ  അയാളുടെ ജീവിതവും നശിപിക്കുകയല്ലേ എന്നോരുതോന്നാൽ  .    ഇപ്പോൾ ഒരു സമാധാനം  . തിരികെ എന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക്  ഞാൻ വന്നു.   ഇവിടെ  എനിക്ക് എന്നോടു തന്നെ  നീതിപുലർത്താമല്ലോ  .
                                ഫോണിൽ  ഒരു  SMS .
                             " അഡ്വാൻസ്‌  പിറന്നാളാശംസകൾ "
                     അവൾ സ്വയം ചിരിച്ചു . അതെ  ഒക്ടോബർ 25 . നാളെ   .  ഓർത്തിരിക്കാനോ  ഓർമ്മപ്പെടുത്താണോ  ആഘോഷിക്കണോ  ആരുമില്ലാത്ത ആദ്യത്തെ പിറന്നാൾ .  അവൾ  ഫോണ്‍ തിരികെവെച്ചു   ഉറക്കം  വരുംമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു   കണ്ണടച്ചു .
                          ഉറക്കം കണ്ണുകളെ   തൊട്ടതെയുള്ളു   . പെട്ടെന്നൊരു ഫോണ്‍ കോൾ  .
                         " ഹലോ , മീരയല്ലേ  ? "
                         " ഡെന്നിസിനു  ഒരു അക്സിടെനറ്റ്  .."
                       മനസ്സിൽ ഒരു മിന്നൽ  .  ഫോണ്‍ ശബ്ദം തുടർന്നു
                         " ഹലോ , പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല  ..  Sacred hearts  ഹോസ്പിറ്റലിലാണ്  . "
                         ഫോണ്‍ ശബ്ദം  നിലച്ചു  . എന്തുപറ്റിയെന്നൊ   ആരാണ് എന്നോ ചോദിച്ചില്ല   . മനസ്സിൽ  പെട്ടെന്നൊരു വിങ്ങൽ  .  എന്തോ നഷ്ടപെടുന്നപോലെ  .   ആരെയും  വിളിക്കാനോ  ചോദിക്കാനോ ഉള്ള   ധൈര്യം വന്നില്ല  .  അവൾ  തനിയെ   വണ്ടിയുമെടുത്ത്  ആശുപത്രിയിലേയ്ക്ക്  ചെന്നു .  
                          ഉള്ളിലെ കുറ്റബോധം അവളുടെ കാലുകളെ തളർത്തുന്നതായി അവൾക്കു തോന്നി .
      "    എന്തിനാണ് ഇപ്പോൾ വന്നത്  .
           നിന്റെ ആരുമല്ല അയാൾ എന്നല്ലേ നീ മനസിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചത്  ? "
           
                     അവൾ തോറ്റുപോയോ എന്നൊരു തോന്നൽ  .   ഐ സി യുവിൽ   ഡെന്നിസിന്റെ   സുഹൃത്തുക്കൾ .
                      " പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല   Internal injury  ഉണ്ടോ എന്ന് ഡോക്ടർ  പരിശോദിക്കുകയാണ് .  "
                    കണ്ണാടി  ചില്ലിൽ കൂടി അവൾ അയാളെ നോക്കി  . കവിൾത്തടങ്ങൾ  നനയുന്നത് അവളറിഞ്ഞു  .   മനസ്‌ കടലുപോലിരംബിയ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ  .ഡെന്നിസിനെ എനിക്കിത്ര ഇഷ്ടമാണോ  . അവൾ സ്വയമറിയാതെ നോക്കിനിന്നു .
                       കുറച്ചു  സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ   ഡോക്ടർ പുറത്തുവന്നു
                 
                              " പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല  ഹി ഈസ്‌ ഓൾ റൈറ്റ്  "
                   
                     അവൾ  അകത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു  . മനസ്സിൽ സമാധാനവും   സന്തോഷവും കലർന്ന വികാരം.  കയ്യിലും കാലിലും  കെട്ടുകളുമായി  അയാളവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു .
ആ ചിരിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ഭംഗി ... അവൾ മനസിലോർത്തു   .
                               ഡെന്നിസ്   അയാളുടെ  ബാഗിന്  നേരെ  വിരൽ ചൂണ്ടി  .  ബാഗിനുള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ പെട്ടി   .  കുതിർന്ന ഒരു കുറിപ്പും    .

           " സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല  ഇന്നെവരയും  ..
             സ്നേഹിക്കാനും  അറിയില്ല  ....
            എങ്കിലും  എനിക്ക് തോന്നുന്നു  ..
            ഞാൻ മീരയെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങുന്നുയെന്ന്
            Happy Birthday   ..  "

               അവൾക്കു സ്വയം തടഞ്ഞു നിറുത്തുവാനായില്ല  .  അവളോടിചെന്നു അയാളുടെ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് തലചായ്ച്ചിരിന്നു ,  അന്നാദ്യമായി   .
            അവളുടെ കണ്ണുനീർ  അയാളുടെ വേദനകൾ കുറയ്ക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി.
ആ മുറിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ   അവൾ വളരെ പതുക്കെ പറഞ്ഞു
             " ഞാനും ..  "